குந்தவியின் குறிப்புகள்

அது கிறிஸ்து பிறப்பதற்கும், மூன்று நூற்றாண்டுகள் முற்பட்ட காலம். அடர்ந்த வனப்பகுதியான தண்டகரண்யம் ( தற்போதைய சட்டிஸ்கரில் உள்ள வனம்), சலசலத்து பெய்யும் பருவ கால மழையில், நனைந்து கொண்டு இருந்தது. வனத்தின் மத்தியில் குகைகள் வரிசையாக கைகோர்த்து நின்றிருந்தன. தண்டகரண்யத்தின் , அந்த பகுதிக்கு ராமகிரி என்று பெயர். மேகங்கள் அந்த மலை முகடை ஆர தழுவி சென்றன. முன்னர் சொன்ன குகை  கூட்டத்தின் வாயிலில்  கவிஞர் போல் தோற்றம் கொண்ட ஒருவர், ஓலைகளில் ஏதோ எழுதி கொண்டு இருந்தார். இடையில் மலை முகட்டை உரசி செல்லும் மேகங்களிடம் வாய் விட்டு ஏதோ பேசிக் கொண்டும் இருந்தார். சத்தம் போடாமல் பின்னால் வந்து நின்றாள் சுதணுகா. அந்த ராமகிரி மலை பகுதியில் குடைந்து உருவாக்கப்பட்ட ஜோகிமாரா ஆடல்அரங்கில் நடனமாடும்  மலை கிராம பெண்.  விண்ணில் உள்ள கந்தர்வ கன்னி தான் மண்ணில் வந்துவிட்டாளோ  என எண்ண தோன்றும் யவ்வானமும் அழகும் பொருந்தியவள். “என்ன இன்றும் மேகத்துடன் தூது செல்ல பேச்சு வார்த்தையா? கவிராஜரே?” “ஆம் பெண்ணே. என் காதலியிடம் மேகத்தை தூது போக சொல்லி வழி சொல்லி கொண்டு இருக்கின்றேன்” “ அப்படியா ?  எங்கே இருக்கின்றாள